ارزیابی دقیق ریسک­های سیستماتیک در بازارهای مالی می­تواند به تخصیص مطلوب سرمایه منجر شود. ریسک سیستماتیک دنباله معرف رویدادهای نامطلوبی است که در صورت وقوع می­تواند بر بازده سهام تاثیر داشته باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریسک دنباله بر بازده مازاد سهام است. در پژوهش حاضر برای اندازه­گیری ریسک دنباله از دو معیار ریسک دنباله تجمعی و ریسک کوواریانس دنباله ترکیبی استفاده شده است. بدین منظور با استفاده از روش غربالگری نمونه­ای شامل 136 شرکت پذیرفته­شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1387 تا 1398 انتخاب شد. فرضیه­های پژوهش با استفاده از مدل 5 عاملی فاما و فرنچ مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد ترکیب پرتفوی اندازه و ریسک دنباله و ترکیب پرتفوی ارزش و ریسک دنباله بر بازده مازاد بر ریسک تاثیر منفی دارد. علاوه بر این، نتایج پژوهش حاکی از این است که ترکیب پرتفوی سودآوری و ریسک دنباله و ترکیب پرتفوی سرمایه­گذاری و ریسک دنباله منجر به بازده مازاد بر ریسک نمی­شود. در کل نتایج پژوهش نشان داد که ریسک دنباله می­تواند علاوه بر متغیرهای مدل پنج عاملی فاما و فرنچ، به مدل­های قیمت­گذاری دارایی­ها اضافه گردد.

هدف: بازده غیرعادی سهام یکی از مباحث بحث برانگیز حوزه مالی می باشد که به گونه های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین جهت، بخش مهمی از پژوهش های بازار سرمایه را مطالعه رفتار بازدهی سهام و عوامل مؤثر بر آن تشکیل داده است. در تبیین این عوامل، حمایت از سهامداران به عنوان سازه ای که ابعاد گوناگونی را در بر می گیرد، می تواند در مطالعات مربوط به بازدهی سهام در نظر گرفته شده و به ارتقای محتوای اطلاعاتی قیمت ها کمک نماید. بر همین اساس، این پژوهش درصدد است تا تأثیر حمایت از سهامداران را بر بازده غیرعادی سهام بررسی نماید.روش: در این پژوهش، اطلاعات مربوط به 166 شرکت پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1399 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.یافته ها: نتایج نشان داد که اگرچه حمایت از سهامداران بر بازده غیرعادی سهام شرکت هایی که تغییر مالکیت نهادی داشته اند، منفی بوده است، امّا در همه صنایع به ویژه صنایع سیاسی چنین پیوندی برقرار نیست. همچنین، این اثرگذاری در سال های بعد از شکست ساختاری نسبت به قبل از آن متفاوت بوده است.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بیانگر این است که حمایت از سهامداران به واسطه معاملات افراد آگاه مانند سهامداران نهادی به قیمت های سهام کمک می کند تا ارزش بنیادی شرکت ها را بهتر منعکس کرده که همسو با فرضیه محتوای اطلاعاتی است.دانش افزایی: این پژوهش می تواند یک بستر مطالعاتی جدیدی را از این حیث که مفاهیم بین رشته ای مانند حمایت از سهامداران که در سطوح خُرد و کلان موضوعیت دارد، جهت تبیین پدیده های بازار فراهم سازد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق با توجه به اهمیت رابطه ریسک و بازده برای سرمایه گذاران به تاثیر مازاد بازده بازار بر مازاد بازده سهام پرداخته شده است و برای اندازه گیری دقیق تاثیر مازاد بازده بازار از متغیرهای IMV، HML و SMB استفاده گردیده است. همچنین در این تحقیق برای کاهش همبستگی بین متغیرها روش تشکیل پرتفوی بکار رفته است. این تحلیل در یک الگوی سری زمانی از فروردین سال 1378 تا اسفند 1384 انجام گرفته است. در نهایت نتایج تحلیل سری زمانی تحقیق بیانگر موثر و معنادار بودن مازاد بازده بازار در تحقیق می باشد. در پایان مقاله، نتایج و پیشنهادات کاربردی مدیریتی و پیشنهادات برای تحقیقات آینده ارائه شده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عامل صرف ارزش و عامل دیرش ضمنی سهام بر مازاد بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل فاما - فرنچ (1993) استفاده شده است. از آنجا که شواهد به دست آمده از پژوهش های پیشین بیانگر ارتباط زمانبندی جریان های نقدی شرکت و صرف ارزش می باشد، در این پژوهش ابتدا تاثیر عامل صرف ارزش بر مازاد بازده سهام (مانند مدل سه عاملی فاما - فرنچ) مورد بررسی قرار گرفته و سپس دیرش ضمنی سهام، جایگزین صرف ارزش در این مدل سه عاملی شده و برازش می گردد. جامعه آماری، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری، شامل 145 شرکت طی سال های 1387 تا 1395 است که به روش حذف سیستماتیک انتخاب گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که عامل دیرش ضمنی سهام و نیز صرف ارزش سهام هر دو تاثیری مثبت و معنی دار بر مازاد بازده سهام دارند.

این پژوهش اثر هموارسازی سود بر اطلاعات نامطمئن، بازده سهام و هزینه سهامداران را مورد بررسی قرار می دهد. برای هموارسازی سود از دو شاخص استفاده می شود: هموارسازی سود از طریق کل اقلام تعهدی و هموارسازی سود از طریق اقلام تعهدی اختیاری. با مطالعه دقیق ادبیات، سه فرضیه طراحی و نمونه آماری شامل 111 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره سه ساله 1385 - 1387 انتخاب شده است.در این پژوهش از مدل های اولسون و جوتنر جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. فرضیه ها با استفاده از رگرسیون های چندگانه خطی و آزمون های F و t تحلیل شده اند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد، هموارسازی سود به کاهش اطلاعات نامطمئن در شرکت ها منجر می شود و با کنترل نوسان حاصل از سودهای غیرمنتظره و سایر ویژگی های شرکت، هموارسازی سود در نزدیکی تاریخ اعلان سود (5 روز قبل و 5 روز بعد از تاریخ اعلان سود) هیچ اثری بر بازده سهام شرکت ها ندارد. در پایان، این پژوهش نشان می دهد، هموارسازی سود بر هزینه سهامداران هیچ اثری نمی گذارد.

وجه نقد از منابع مهم و حیاتی در هر واحد انتفاعی است و ایجاد توازن بین وجوه نقد در دسترس و نیازهای نقدی، مهمترین عامل سلامت اقتصادی است. به علاوه شرکت های دارای کمبود وجه نقد، مشکلات زیادی دارند، از این رو این مطالعه به بررسی رابطه بین کسری و مازاد وجه نقد با بازده سهام می پردازد. این پژوهش برای نمونه ای مشتمل بر 125 شرکت در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش پانل می باشد و برای نمونه گیری از روش غربالگری (حذف سیستماتیک) استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر این است که بین مازاد و کسری وجه نقد با بازده سهام در شرایط لحاظ نمودن تورم، رابطه معناداری وجود ندارد. اما بین مازاد و کسری وجه نقد با بازده سهام در شرایط لحاظ ننمودن تورم، رابطه معناداری و مستقیمی وجود دارد.

چکیدهپیش بینی بازده سهام یکی از دغدغه های اصلی سرمایه گذاران است، زیرا به این وسیله می توانند در سطح مشخصی از ریسک به بازدهی بیشتری دست یابند. تجزیه وتحلیل محتوای اطلاعاتی موجود در گزارش های مالی منجر به افزایش یادگیری سرمایه گذاران و به تبع آن تغییر میزان علامت دهی سود می شود. این تغییر می تواند موجب چرخش دیدگاه سرمایه گذاران در استفاده از معیارهای جایگزین سود خالص، مانند سود ناخالص یا سود عملیاتی شود و در نهایت بر کسب مازاد بازده سهام تأثیر داشته باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای علامت دهی سود خالص، سود ناخالص و سود عملیاتی و مقایسه تأثیر آنها بر مازاد بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیون چند متغیره و نیز مدل پنج عاملی فاما فرنچ (2015) استفاده شد. نمونه پژوهش شامل 135 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که به روش غربال گری انتخاب شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که علامت دهی سود خالص نسبت به سود ناخالص بیشتر است. همچنین علامت دهی سود خالص از سود عملیاتی نیز پیشی گرفته است. نتیجه دیگر پژوهش حاکی از این است که سود خالص نسبت به سود ناخالص و سود عملیاتی توانایی بیشتری در ایجاد مازاد بازده سهام دارد.

چکیده ناهنجاری های بازار سرمایه ناشی از عواملی است که در مدل های قیمت گذاری دارایی سرمایه ای مورد توجه قرار نگرفته است. از استدلال های مطرح شده برای توضیح ناهنجاری ها، تئوری ارزش افراطی است. بر مبنای تئوری ارزش افراطی، ریسک دنباله رویداد نامطلوبی است که می تواند تاثیر منفی بر بازده مازاد سهام داشته باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ترکیب ناهنجاری های مومنتوم و ریسک غیرسیتماتیک با ریسک دنباله بر بازده مازاد سهام است. در پژوهش حاضر از دو معیار ریسک دنباله تجمعی و ریسک کوواریانس دنباله ترکیبی برای محاسبه ریسک دنباله استفاده شده است. روش نمونه گیری در این پژوهش حذف سیستماتیک و دوره زمانی پژوهش سال های 1385 تا 1398 انتخاب گردیده است. تعداد شرکت های نمونه شامل 136 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و از رگرسیون 5 عاملی فاما و فرنچ (2015) برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از این است که ترکیب پرتفوی ریسک غیرسیستماتیک و ریسک دنباله بر بازده مازاد سهام تاثیر مثبت و معناداری دارد. بنابراین، سرمایه گذاران با ترکیب این پرتفوی می توانند در بازار سرمایه ایران بازدهی کسب نمایند. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که ترکیب پرتفوی مومنتوم و ریسک دنباله منجر به بازده مازاد سهام نمی گردد. در کل، نتایج پژوهش نشان داد که برای توضیح وجود ناهنجاری ریسک غیرسیتماتیک می توان از ریسک دنباله استفاده نمود